Als je weet hoe snel kennis verloren gaat, dan wil je juist stilstaan bij hoe je kennis kunt behouden. Uit onderzoek van Ebbinghaus is al in 1885 bewezen dat bijna 70% van de kennis verloren gaat na de eerste dag dat je iets hebt geleerd. Hoe meer tijd er overheen gaat – zonder de kennis in de praktijk toe te passen – hoe meer kennis verloren gaat. Na een maand is er nog maar 2% over. Dit proces van kennisafname staat bekend als de ‘vergeetcurve’. Laten we het omdraaien: hoe kun je ervoor zorgen dat kennis juist zoveel mogelijk behouden blijft?
Hapklare brokken
Het opdelen van kennis zorgt ervoor dat er gefaseerd geleerd wordt en de kennis in het geheugen wordt opgeslagen. Na 20 minuten is onze aandacht zover gedaald dat we nauwelijks nog informatie opnemen. De rest van de inhoud bied je dan beter de volgende dag aan. Het dagelijks reactiveren van kennis zorgt ervoor dat kennis uit het werkgeheugen in het kortetermijngeheugen wordt opgeslagen en dat is goed want daar blijft het langer zitten. Het faseren van kortere leermomenten is niet alleen prettiger, het is ook echt beter dan eenmaal per week tijd langere tijd vrij te maken voor trainingen. Kleine tip: het opdelen van kennis is eenvoudiger als je begint met heldere leerdoelen.
Feedback over de voortgang
Als je iets aan het leren bent, is het belangrijk om steeds te weten waar je staat, hoever je al bent. Door inzicht in je eigen ontwikkeling raak je meer gemotiveerd en gestimuleerd om de volgende stappen in het leerproces te zetten. Alleen maar succeservaringen bieden hoeft trouwens niet. Van fouten maken leren we ook veel. En deze situaties onthouden we vaak erg goed. In een gecontroleerde omgeving experimenteren draagt zeker bij.
Behalen van doelen
Het reactiveren van kennis blijf je doen totdat de kennis is opgeslagen in je langetermijngeheugen. Dit doe je heel vaak bij het uitvoeren van je dagelijkse werkzaamheden. Voor de theorie die niet dagelijks gebruikt wordt, is het verstandig om regelmatig leerinterventies te herhalen. Dat kan bijvoorbeeld door het ontwikkelen van een ‘booster’ die na het afronden van een module wordt gedeeld. Dat zijn kleine leerbrokjes die helemaal gericht zijn op reactiveren van kennis. Ingewikkeld hoeft dit niet te zijn.
Olifantenpaadjes
Een booster kan een pakkend beeld zijn of één slimme vraag. Dat is al genoeg om de herinnering aan de kennis te triggeren. Het is een misvatting dat je alles kort moet herhalen. Kennis triggeren is voldoende: je maakt olifantenpaadjes in je geheugen, zodat je gemakkelijk de weg kunt vinden.
Wil je een voorbeeld zien van zo’n booster, bekijk dan de case van de waterbouwers.
Geschreven door
